Synagoga

Świadek dawnej wielokulturowości tych ziem. Wzniesiona prawdopodobnie w połowie XVII wieku na miejscu drewnianej. Zdewastowana przez hitlerowców w czasie II wojny światowej – gruntownie odrestaurowana w latach 60-tych, a później kilkakrotnie remontowana.

Jednonawowa ze ścianami szczytowymi zwieńczonymi kamiennymi wazonami. Zbudowana z otoczaków rzecznych, kamienia ciosanego oraz cegły, w stylu manierystyczno-pałacowym. Nad wejściem do niej umieszczony jest wizerunek tablic Mojżesza, a pod nimi widnieją ślady hebrajskiego napisu „O, jakimże lękiem napawa to miejsce! Nic tu innego, tylko dom Boży”.

Przy jej południowo-zachodnim narożniku znajduje się okrągła wieża,dawniej pełniąca funkcję więzienia dla Żydów.

Do wnętrza wchodzimy przez przybudówkę, w której na piętrze przez specjalne okienka kobiety obserwowały salę modlitewną, gdyż nie miały do niej wstępu. Przedsionek od sali modlitewnej oddzielają żelazne kute drzwi osadzone w kamiennym portalu. W sali głównej nie zachował się niestety wystrój dawnej bożnicy, jednak sama architektura zachwyca manierycznym bogactwem form. Na ścianie wschodniej znajduje się ołtarz będący uproszczoną kopią „Arki” z nieistniejącej już synagogi Złotej Róży we Lwowie. W ścianie jest szafa ołtarzowa, w której przechowywano ręcznie spisany Pięcioksiąg Mojżesza.

Obecnie – od ponad 40 lat, w głównej części budynku mieści się Galeria Bieszczadzkiego Domu Kultury w Lesku „Bieszczadzkie Zadumania”, w której od maja do października prezentowane są prace artystów bieszczadzkich.